برچسب زنی به سوالات رایتینگ

وقتی سوالات متفاوتی وجود دارد، بهتر نیست به هر کدام برچسبی بزنیم (label)؟

مساله عمده در مورد برچسب زنی یا انگ زنی (labeling) به essay این است که کاندیداها، سوال را می خوانند و آن را در ذهن خودشان (mentally) تغییر می دهند تا آنها را در قالب “برچسب ها” (labels) و “قواعدی” (rules) بریزند که یاد گرفته اند. بنابراین به جای فکر کردن به این صورت: باید درباره هر چیزی در این تاپیک بحث کنم (discuss) و موضع (position) خودم را مشخص (clear) کنم.

این طور فکر می‌کنند: باید یک opinion essay بنویسم و فقط در مورد آن بخشی از سوال که با آن موافقم، بحث کنم. باید بقیه اش را نادیده بگیرم (ignore). یا باید یک “discussion essay” بنویسم و نباید نظر (opinion) خودم را مطرح کنم. هر دو مورد نادرست هستند و اسکور (score) شما را پایین می آورند.

بگذارید برای روشن شدن این مطلب، اینطور بگوییم که اگر یک کلاس هفتگی رایتینگ IELTS داشته باشیم، باید مطمئن شویم که زبان و تاپیک های متنوع و نیز سوال های متنوع آزمون را کاور (cover) می کنیم. زبان آموزان به تمرین عملی (practice) برای جواب دادن به مجموعه گسترده ای از سوالات نیاز دارند و باید ناچار شوند یک مجموعه متنوع از مهارت های زبان (language skills) را یاد بگیرند. از جمله مواردی که در آزمون با آن سر و کار خواهند داشت:

– Discuss the problems associated with an issue and suggest possible solutions.

– Discuss and evaluate the advantages and disadvantages of something.

– Discuss one or two opinions on a topic and give their own opinion.

– Discuss the possible causes of a problem and the effect it has.

با این همه، هرگز به صراحت نمی توان گفت که هر کدام از این موارد باید یا می‌تواند تنها به یک شیوه خاص جواب داده شود چون این ادعا اصلا درست نیست.

ایده های کلیدی:

در هر آزمون، هدف شما باید این باشد که در مورد هر مسئله کاملا خاص و مشخص (very specific issue) که به شما ارائه می شود، به شیوه ای متعادل (in a balanced) بحث کنید (discuss) و در عین حال موضع (position) خودتان را در مورد آن مسئله (issue) روشن (clear) کنید.