اگر به دیسكریپتورهای دامنه گرامر (Grammar range) و درستی گرامر (Grammar accuracy) نگاه كنیم، می توانیم ببینیم كه كاندیداها در بندهای 7 و 9 خطاهای چندانی ندارند و از انواع گوناگون استراكچرهای كمپلكس استفاده می كنند. ولی منظور از استراكچرهای كمپلكس چیست؟
| Grammatical range and accuracy | Band |
| “Uses a wide range of structure with full flexibility and accuracy: rare minor errors only occur as “Slips | 9 |
| Uses a wide range of structures The majority of sentences are error-free Makes only very occasional errors or appropriacies |
8 |
| Uses a variety of complex structures Produces frequent error-free sentences Has good control of grammar and punctuation, but may make a few errors |
7 |
| Uses a mix of simple and complex structures Makes some errors in grammar and punctuation but they rarely reduce communication |
6 |
Uses a variety of complex structures : از انواع گوناگون استراكچرهای كمپلكس استفاده می‌كند.
a few errors : تعداد معدودی خطا
errors : خطاها
They rarely reduce communication : آنها (آن خطاها) به ندرت باعث كمتر شدن ارتباط می‌شوند.
وقتی برای نخستین بار زبانی را یاد می گیریم، جمله های خیلی ابتدایی می سازیم، مانند:
I like apples.
I like bananas.
I don’t like oranges.
بعد یاد می گیریم این جمله ها را به روش های ساده به هم وصل كنیم:
I like apples and I like bananas.
I like apples but I don’t like oranges.
و همچنان كه پیشرفت می كنیم، یاد می گیریم كه همان ایده ها را به روش های كمپلكس تری (پیچیده تری) ابراز كنیم:
Although I like most fruit, I don’t really enjoy eating oranges.
البته در آزمون رایتینگ ، قرار نیست از شما بخواهند درباره مسائل ساده ای مانند your likes and dislikes بنویسید. در عوض تاپیک ها و سوالات كمپلكس خواهد بود و با این حساب شما را مجبور خواهند كرد، ایده های به مراتب كمپلكس تری را نوشته و بیان كنید. مانند جمله زیر :
Although fresh fruit and vegetables have greater health benefits, many people would rather eat fast food.
كاندیداهای بند اسكورهای 3 تا 5 برای انتقال دادن (communicate) چنین ایده هایی به تقلا می افتند چرا كه یک دانش مقدماتی از زبان دارند و تنها در بیان ایده های آشنا ضریب اطمینان بالایی دارند. از آنجایی كه محدود به كاربرد كلمه هایی مانند so , but , and و because هستند، استراكچرهای جمله های آنها به تكراری بودن گرایش دارد (یعنی تنوع ندارد). از طرف دیگر، در سطوح 7 تا 9 ، كاندیداها می توانند با مهارت، ایده های خود را از طریق استفاده درست از انواع گوناگون كانكتورها (یا پیوند دهنده ها connectors) به هم ربط دهند. كانكتورهایی مانند although, despite, thus, in contrast , as a result و consequently .
كاندیداهای سطح بالا، همچنین می توانند درست و موثر از زمان های فعل (tenses) و افعال استفاده كنند تا به وضوح نشان دهند كه در حال بحث در مورد یک فكت جنرال (general fact) یا یک موقعیت (situation) ممكن (possible)، محتمل (probable) یا فرضی (hypothetical) هستند. آنها می توانند علت ها و همچنین معلول های (effects) ممكن چیزی را توضیح دهند و با استفاده از ضمیرها (pronouns) آنها را به هم ربط دهند بدون آنكه كلیدواژه ها تكرار شوند یا خواننده سردرگم شود.
درستی و وضوح (accuracy and clarity) در هنگام بحث كردن در مورد ایده ها، خود به خود و به طور طبیعی “یک طیف از استراكچرهای متنوع” خلق خواهد كرد.
در خلا بین این دو مرحله، كاندیداهای بند 6 تا 6.5 به روشی ماشینی (mechanical) درباره زبان فكر می كنند. این كاندیداها اغلب سرخورده می شوند چون بر این باورند كه قبلا پیشرفت خیلی زیادی داشته اند. یكی از آنها اخیرا به ما گفت: ” شما نمی فهمید، پارسال من حتی اسم جمله های شرطی هم به گوشم نخورده بود”. ولی كاندیداها در این سطح، عموما نمی توانند مفاهیم كمپلكس، مانند آنهایی را كه در بالا لیست كردیم را بدون فكر كردن درباره ویژگی های مكانیكی (یا ماشینی) زبان، بیان كنند.
در قسمت رایتینگ، می توانیم این وضع را با وضع هنرآموزان تعلیم رانندگی مقایسه کنیم كه هنوز روی كنترل ها و پدال هایی تمركز می كنند كه پاهایشان باید یاد بگیرد آنها را كنترل كند. وقتی شما روی انتقال واضح ایده هایتان تمركز می كنید و برای این كار به صورت اتوماتیک از زمان ها و استراكچرهای مناسبی استفاده می كنید كه به شما كمک می كنند این كار را انجام دهید، آنگاه شما یه بند بالا در IELTS خواهید گرفت.
كمپلكس + كمپلكس = زیادی پیچیده ( Complex + Complex = Complicated )
بسیاری از نمونه های بند 6.5 كه ما شاهد آن هستیم، حاوی جمله های بسیار طولانی هستند كه گاهی تا بیشتر از سه سطر ادامه پیدا می كنند. دلیل این امر آن است كه افراد به اشتباه فكر می كنند شما باید تا حد امكان استراكچرهای كمپلكس طولانی به كار ببرید تا بند خیلی بالایی در آزمون بگیرید. در حالی که این كار اتفاقا نمره شما را پایین می آورد، چرا كه جمله هایی كه نتیجه این طرز نوشتن هستند باعث می شوند دنبال كردن ایده های شما خیلی سخت شود. یک نمونه از این طرز نوشتن را در writing task2 خواهید دید.
همانند واژگان، مهارت های گرامری شما هم به صورت كمی یا براساس طول جمله هایتان سنجیده نمی شوند بلكه بر مبنای توانایی شما در بیان جملات واضح و ربط منطقی آنها به هم سنجیده می شوند. این به آن معناست كه پیوندی میان درستی گرامری (grammatical accuracy) و coherence و cohesion وجود دارد. به عبارت دیگر، چقدر برای ممتحن آسان است كه ایده های شما را بفهمد و آنها را دنبال كند.
اگر هدفتان بیان ایده های كمپلكس به شیوه های كمپلكس باشد، نتیجه، زبانی زیادی پیچیده (complicated) است. این مانند آن است كه سعی كنید به كوه IELTS در حالی كه دارید حركات ژیمناستیک انجام می دهید، صعود كنید. تقلای شما به جای اینكه به شما كمک كند بالاتر بروید، درجا نگهتان می دارد. اولین و مهمترین اولویت شما در IELTS همواره باید بیان ایده هایتان با حداكثر وضوح ممكن باشد، نه پنهان كردن ایده هایتان با ژیمناستیک گرامری گیج كننده!
ایده های كلیدی:
اگر ایده های كمپلكس را با استفاده از جمله های كمپلكس طولانی بیان كنید، ایده های شما خیلی پیچیده (complicated) خواهند شد و دنبال كردن آنها آسان نخواهد بود. كار ممتحن را به جای سخت تر كردن، آسان تر كنید. ممتحنی كه از كار شما سر در نیاورد یعنی نمره پایین‌تر برای شما !
