گرامر و معنا

یک راه مفید برای تمرکز کردن بر معنای استراکچرهای گرامری، مرور دقیق متن‌های آزمون Reading است که یک زمانی به سوال‌های آنها جواب داده‌‌اید. یک یا دو پاراگراف را مطالعه کرده و توجه کنید چگونه به هم مرتبط شده‌اند؛ زیر هر فصل خط بکشید و از خودتان بپرسید نویسنده از چه زمانی استفاده کرده است و چرا. بعد به این فکر کنید که چگونه زمان‌های گرامری (tenses) مختلف بر معنی و لحن (tone) اثر می‌گذارند (به ویژه استفاده از مودال ها (Modals) و شرطی‌ها). این کار به ویژه برای متن‌های Reading Section 2 و Reading Section 3 خیلی مفید است. وقتی دارید هر یک از جواب‌های نادرست را مرور می کنید، به این فکر کنید که آیا گرامر در اشتباهات شما نقش داشته است یا خیر. همین کار را برای Listening Section 3 و Listening Section 4 نیز انجام دهید.

برای اینکه تمرین عملی‌تان حتی از این هم مفیدتر باشد، روی آن لیست پنج‌ تایی از اشکالات که در دروس گذشته درباره آن صحبت کردیم، تمرکز (Focus) کنید یا روی هر شکل دیگری که در رایتینگ خودتان تشخیص داده‌اید. برای مثال، اگر متوجه می‌شوید که Relative Clauses (بندهای موصولی) یک مشکل مشخص برایتان هستند، آنگاه سعی کنید آنها را در متن‌های ریدینگ (آزمون) پیدا کنید و با خودتان فکر کنید چگونه، چه زمانی و چرا نویسنده ها آنها را به کار می‌برند. به روشی سیستماتیک کار کنید و همین کار را برای حروف اضافه، آرتیکل ها، زمان‌های گرامری مختلف و امثال آن تکرار کنید.