یک راه مفید برای تمركز كردن بر معنای استراكچرهای گرامری، مرور دقیق متن‌های آزمون Reading است كه یک زمانی به سوال‌های آنها جواب دادهاید. یک یا دو پاراگراف را مطالعه کرده و توجه كنید چگونه به هم مرتبط شده‌اند؛ زیر هر فصل خط بكشید و از خودتان بپرسید نویسنده از چه زمانی استفاده كرده است و چرا. بعد به این فكر كنید كه چگونه زمان‌های گرامری (tenses) مختلف بر معنی و لحن (tone) اثر می‌گذارند (به ویژه استفاده از مودال ها (Modals) و شرطی‌ها). این كار به ویژه برای متن‌های Reading Section 2 و Reading Section 3 خیلی مفید است. وقتی دارید هر یک از جواب‌های نادرست را مرور می كنید، به این فكر كنید كه آیا گرامر در اشتباهات شما نقش داشته است یا خیر. همین كار را برای Listening Section 3 و Listening Section 4 نیز انجام دهید.
برای اینكه تمرین عملی‌تان حتی از این هم مفیدتر باشد، روی آن لیست پنج تایی از اشكالات كه در دروس گذشته درباره آن صحبت كردیم، تمركز (Focus) كنید یا روی هر شكل دیگری كه در رایتینگ خودتان تشخیص دادهاید. برای مثال، اگر متوجه می‌شوید كه Relative Clauses (بندهای موصولی) یک مشكل مشخص برایتان هستند، آنگاه سعی كنید آنها را در متن‌های ریدینگ (آزمون) پیدا كنید و با خودتان فكر كنید چگونه، چه زمانی و چرا نویسنده ها آنها را به كار می‌برند. به روشی سیستماتیک كار كنید و همین كار را برای حروف اضافه، آرتیكل ها، زمان‌های گرامری مختلف و امثال آن تكرار كنید.
