هدف از آزمون ریدینگ با این سبک از مطرح کردن سوالات، بررسی این نکته است که آیا شما درک دقیقی از یک بخش خاص متن دارید. این سوالات عموما حاوی اطلاعاتی هستند که به شما کمک می کند به سرعت قسمت مربوط به سوال را در متن پیدا کنید. به عبارت دیگر، آنها شما را مجبور می کنند از مهارت های اسکن خود استفاده کنید.
برای پاسخ به سوالات باید:
در ادامه از این روش برای پاسخگویی به سوالات True, False, Not Given که به عنوان مشکل سازترین نوع سوال در ریدینگ آیلتس شناخته می شود، استفاده خواهیم کرد تا کاملا درک کنید که این روش چطور به کارتان می آید.
این پرسش ها از لیستی از گزاره ها (statement) تشکیل شده اند و شما باید براساس اطلاعات موجود در متن، تشخیص دهید که آیا آنها درست، نادرست یا نامعین هستند.
تفاوت بین “True, False, Not Given” و “Yes, No, Not Given” بیشتر مربوط به نوع متن است تا نوع سوالات.
گروه اول برای متن های حاوی داده های واقعی به کار میرود، در حالی که گروه دوم برای متن هایی استفاده می شود که حاوی دیدگاهها یا ادعاهای نویسنده است. برای اختصار، در اینجا بیشتر به سوالات “True, False, Not Given” اشاره خواهیم کرد. اما توصیه هایی که در ادامه می آوریم برای هر دو نوع سوال کاربرد دارد.
سردرگمی در مورد این سوالات اغلب به دلیل وجود نمونه سوال هایی است که آزمون واقعی را منعکس نمی کنند. در نظر بگیرید که وقتی به برخی سوالات پیچیده ریاضی بر میخورید که سردرگم کننده اند و هیچ پاسخ روشنی ندارند، بلافاصله نتیجه نمی گیرید که مشکلی در دنیای ریاضیات وجود دارد. به همین ترتیب، وقتی به نمونه هایی از T/F/NG می رسید که گیج کننده اند، نباید بر اساس آنها درباره کل آزمون IELTS قضاوت کنید.