وقتی به افراد توصیه میکنیم از واژه های ساده تری در رایتینگ خود استفاده کنند، آنها اغلب اصرار می ورزند که واژه های کمپلکس (یا پیچیده complex) برای گرفتن نمره های بالا ضروری اند. این (اشتباه) می تواند ناشی از سوء تفاهم نسبت به معنای اصطلاح سطح و نحوه سنجش یادگیری زبان باشد. چهارچوب مشترک اروپایی (CEFR یا Common European Framework of Reference) یک معیار سنجش پذیرفته شده است که برای مقایسه سطوح آزمون های مختلف زبان به کار میرود. در زیر میتوانید جدول مقیاس های IELTS و CEFR را مقایسه میکند:
IELTS Bands | CEFR | |
۹ – ۸.۵ | C 2 | Proficient user |
۷.۵ – ۷ | C 1 | |
۶.۵ – ۵.۵ | B 2 | Independent user |
۵ – ۴ | B 1 | |
۳.۵ – ۳ | A 2 | Basic user |
۲ – ۱ | A 1 |
Proficient user = کاربر کاملا مسلط به زبان
Independent user = کاربر مستقل (بدون وابستگی به دیگران) زبان
Basic user = کاربر پایه ای زبان (کاربر زبان پایه)
احتمالا این تلفیق حروف و اعداد انگلیسی (A1-C2) را در دیکشنری ها دیده اید، مثلا در Cambridge Online Dictionary :
مدخل (entry) این دیکشنری به ما میگوید که واژه “easy” را کاندیداهای سطح A1 میفهمند، اما این به این معنی نیست که فقط کاندیداهای سطح A1 از آن استفاده خواهند کرد. در مقیاس CEFR بندهای 7 تا 9 معادل C1-C2 هستند که بعضی به اشتباه اینگونه برداشت میکنند: “شما باید از واژه های سطوح C1 و C2 استفاده کنید تا بتوانید نمره ای بین 7 تا 9 بگیرید.” در زندگی واقعی، گویندگان بومی انگلیسی صرفا از واژه های سطوح C1 و C2 برای حرف زدن و نوشتن استفاده نمیکنند. اگر این کار را میکردند که تقریبا اصلا نمیشد منظورشان را فهمید؛ یک کاربر بومی زبان انگلیسی ممکن است به همان میزان یک کاندیدای سطح A1 از واژه “easy” استفاده کند. سطح زبان شما زمانی بتدریج ساخته میشود و بالاتر می آید که پیوسته واژگان بیشتری فراگیرید و هرچه بیشتر در استفاده از آنها برای بیان اندیشه های کمپلکس ماهر شوید.
رسیدن به سطح C1-C2 به معنای آن است که شما بر زبان مورد استفاده در سطوح A1-B2 مسلط شده اید و نیز میتوانید زبان انگیسی را در سطوح C1 و C2 بفهمید (درک ما از یک لغت از سطح وارد عمق شده است) و هر زمان اگر لازم باشد میتوانید آن را مانند یک انگلیسی زبان به کار ببرید (به هر زمان اگر لازم باشد دقت کنید).
بدفهمی دیگری که درباره واژگان وجود دارد این است که شما باید تا حد امکان از کلمات طولانی استفاده کنید. یکی از سایت هایی که به آن برخوردیم، رایتینگ زبان آموزانش را براساس تعداد حروف هر لغتِ به کار رفته در مقاله (essay) ارزیابی میکند و فیدبک هایی از این قبیل میدهد: “باید تعداد هجاها بیشتر باشد“.
آیا میتوانید بر اساس معیارهای (CEFR (A1-C2 سطح واژه های زیر را تشخیص دهید؟
CEFR Level | Words |
Additionally | |
Destruction | |
Household | |
Effective | |
Produce | |
Able | |
Age | |
Flat | |
Absolute |
شاید از دیدن این جواب ها تعجب کنید:
(CEFR Level (A1-C2 |
Words |
B2 |
Additionally |
B2 |
Destruction |
B2 |
Household |
B2 |
Effective |
B1 |
Produce |
(”C2 (when it means “clever |
Able |
(”C2 ( e.g. in the phrase “age old |
Age |
(”C2 (e.g. in a “flat tyre |
Flat |
B2 |
Absolute |
چنان که در بالا مشاهده کردید، حتی کلمات “کوتاه” هم می توانند سطحی بالا داشته باشند. چرا که این توانایی شما در استفاده و کنار هم گذاشتن کلمات به شیوه ای ماهرانه است که سطوح C1 و C2 را پدید می آورد، نه تعداد حروفی که در هر کلمه وجود دارد. بنابراین کاندیداها در سطوح بالاتر، به جای دانستن واژه های “طولانی”، دانش عمیق تری از تمام واژگانی که می دانند، داشته و قادرند با مهارت از آنها استفاده کنند و به کمک آنها زبانشان را واضح تر و دقیقتر کنند. به عنوان مثال در مورد واژه age کتاب کمبریج 10 از این عبارت استفاده کرده : Once the age of reason is reached….. که به این معناست که نویسنده به قدری تسلط در مورد دامنه واژگان دارد که میتواند لغتهای سطح (A1 تا B2 (age and reason را با هم ترکیب کرده و ایده های پیچیده تولید کند.