نحوه پاسخگویی به سوالات موافق و مخالف
کسب نمره بالا در رایتینگ آیلتس صرفا با دانستن تکنیک‌ها میسر نخواهد بود بلکه باید نحوه بکارگیری آنها را نیز تمرین کنید. در درس قبل با استفاده از مثال و تمرین نحوه تقویت آرگیومنت با استفاده از پاد آرگومینت‌ها را به شما آموختیم. آموزش این درس به نحوه پاسخگویی به سوالات موافق و مخالف در رایتینگ آیلتس اختصاص دارد.
آیا موافقید یا مخالف؟ تا چه حد موافق یا مخالفید؟
To what extent do you agree or disagree? Do you agree or disagree?
تنها هنگام پاسخگویی به سوالات موافق و مخالف در آزمون General Training (آزمون جنرال آیلتس) برای روش پاسخ دادنتان حق انتخاب خواهید داشت.
در مورد نحوه پاسخگویی به این پرسش‌ها می‌توانید:
- آرگیومنتی را مطرح کنید که هر دو طرف را در نظر می‌گیرد و سپس در مورد آن نتیجه گیری کنید.
- تنها برای آن طرفی که با آن موافقید آرگیومنتی ارائه دهید.
- تنها به نفع آن طرفی که با آن موافقید آرگیومنتی ارائه دهید و در عین حال به پادآرگیومنت (counterargument) اشاره کرده و آن را رد کنید.
بنا به تجربه سالیان شاهد بوده‌ایم که زبان آموزان ترجیح می‌دهند به جای گزینه‌های مختلفی مانند موارد بالا با قواعد مشخص و شسته رفته ای سر و کار داشته باشند و معلم‌ها نیز ترجیح می‌دهند یک جواب مشخص به زبان آموزان بدهند به جای آنکه از پاسخ مبهم “تصمیمش با خودتان است” استفاده کنند.
با این همه از آنجایی که رویکرد افراد با هم متفاوت است ممکن است زبان آموزان خودخوان (self-study students) در انتخاب رویکرد مناسب خودشان با مشکل مواجه شوند.
معلم ها معمولا رویکرد خودشان را براساس سه معیار تنظیم می کنند:
- یک سطح زبان آموزانی که در کلاسشان حضور دارند،
- دوم تجربه پیشین یعنی رویکردی که می‌دانند پیش‌تر با آن موفق بوده اند،
- و سوم مدت زمانی که می‌توانند با زبان آموزانشان کار کنند.
بسیاری از زبان آموزان خواهان روشن بودن تکلیف کارشان و یک پاسخ یا راه حل سریع هستند بنابراین زمان چندانی برای سنجیدن محاسن و معایب هر کدام از رویکردها باقی نمی‌ماند. در جدول زیر سعی شده این موارد نشان داده شود.
رویکرد |
محاسن |
معایب |
| (1) مطرح کردن آرگیومنتی که هر دو طرف را در نظر می‌گیرد و سپس به یک نتیجه نهایی در مورد آن میرسد. |
|
داوطلبان آزمون ممکن است نتوانند موضع خود را در سراسر رایتینگ به صورت مشخص ارائه دهند. این مشکل به ویژه زمانی روی می‌دهد که درباره آن طرفی که با آن موافق نیستند بحث می‌کنند (اگر موضع آزمون دهنده در سراسر مقاله مشخص نباشد نمره او از 6.5 بالاتر نخواهد رفت). |
| (2) ارائه آرگیومنت فقط برای آن طرفی که با آن موافق هستید. |
|
|
| (3) مطرح کردن آرگیومنت با حمایت از آن طرفی که با آن موافق هستید و در عین حال اشاره به پاد آرگیومنت |
|
|
معایب فهرست شده در جدول بالا منعکس‌کننده نتایج استفاده از این رویکردها هستند که به کرات در رایتینگ‌های نمره 6.5 قابل مشاهده است. مدرسان در مورد استفاده از این رویکردها در کلاس خود، آگاهانه تصمیم می‌گیرند. گزینه محبوب و پیشنهادی ما گزینه 1 است و در بیشتر پاسخ‌های نمونه هم (که برای آموزش رایتینگ می نویسیم) از همان استفاده می‌کنیم.
سه دلیل برای استفاده از گزینه 1 برایتان مطرح می‌کنیم. اول اینکه تاکنون نمونه رایتینگی مشاهده نکردیم که با استفاده از رویکرد 2 یا 3 بتواند نمره ای بالاتر از 6.5 بگیرد. درست برعکس، با استفاده از رویکرد 1 توانسته‌ایم زبان آموزان خود را به گونه‌ای آموزش دهیم که نمره خودشان را به 7 یا 7.5 برسانند. ازین رو محاسن این روش بر معایب آن غلبه می‌کند. دلیل سوم اینکه رویکردهای 2 و 3 حتما نیازمند کمک و بازخورد معلم در سر کلاس هستند تا بتوان بر مشکلات مرتبط با این رویکردها غلبه کرد.
با این همه، نکته آخر را نباید توجیهی برای کنار گذاشتن کامل رویکرد 3 قلمداد کرد. زیرا رویکرد 3 وقتی به شدت طرفدار یا مخالف آرگیومنتی باشیم از دو رویکرد دیگر مناسب تر است. البته این در سوالات رایتینگ که دیده‌ایم خیلی به ندرت روی می‌دهد و در بیشتر سوالات در هر دو طرف می‌توان موارد مثبت و منفی را دید. با اینحال این نظر انعکاس دهنده دیدگاه شخصی مدرسان آیلتس است که احتمال دارد با دیدگاه شما متفاوت باشد.
شاید از نظر شما و با توجه به تجربه شخصی خودتان، واکنش‌تان به موضوعات خاصی در رایتینگ تسک 2 محکم تر و قاطعانه تر باشد. از اینجا به روشنی معلوم می‌شود رویکردی که اتخاذ می‌کنید باید انعطاف پذیر بوده و همواره مبتنی بر پاسخ یا واکنش طبیعی شما بر موضوع مطرح شده در تسک باشد.
ایده کلیدی
سوالات تسک 2 را نمی‌توان در دسته بندی های شسته رفته ای قرار داد زیرا چندین متغیر دارند و باید با توجه به هر تسک، در انتخاب رویکردتان انعطاف پذیر باشید. وقتی تصمیم می‌گیرید که همیشه یک پاد آرگیومنت (counterargument) در نوشته‌تان بگنجانید یا برعکس هرگز در مورد آن طرفی که با آن موافق نیستید بحث نکنید، نشان دهنده این است که شیوه اتخاذ رویکرد شما به هیچ نوع تسکی انعطاف ندارد. این کار تقریبا شبیه این است که در سر جلسه آزمون ریاضی تصمیم بگیرید که از روش تقسیم چکشی یا تقسیم طولانی (long division) استفاده کنید حتی وقتی سوال از شما چنین چیزی نخواسته باشد، فقط و فقط برای این که نشان دهید که درس این بخش را حسابی خوانده اید.