قسمت هفتم آموزش رایگان رایتینگ آکادمیک آیلتس

در قسمت هفتم آموزش رایگان رایتینگ میخواهیم 3 راهبرد عمومی یادگیری را که زبان آموزان می توانند در کلاس یا پیش خود تمرین کنند با شما در میان بگذاریم. در مورد هر یک از این راهبردها از یکی از زبان آموزان خواسته ایم چگونگی عمل آن راهبرد و چگونگی کمک آن راهبرد به او را توصیف کند. هر کدام از این راهبردها در قالب گفتار در زیر آمده است ( البته در دستور زبان به زبان آموزان قدری کمک کرده ایم ? )
میتوانید این راهبردها را در تدریس خود بگنجانید یا آن که صرفا آنها را برای زبان آموزان شرح دهید و بگذارید خودشان آن راهبردهایی را که به نظرشان کارآمد می باشد امتحان کنند. اگر مایل باشید، میتوانید گفتار را جدا کنید و این راهبردها را تک تک با زبان آموزانتان در درس های مختلف یا به عنوان یک خرده تکلیف (Mini-Assignment) در میان بگذارید تا در خانه درباره آن بیندیشند و در جلسه بعدی کلاس بحث کنند.

کنترل محتوای پاسخ بخش نگارش آزمون ( زبان آموز 1 )

الان چند ماه است که دارم خودم را برای آزمون آیلتس جنرال آماده میکنم. برای تمرین، هر هفته پاسخ چندین رایتینگ آیلتس را مینویسم. به نظرم یک نکته وجود دارد که کمک میکند تشخیص دهم تمام بخش های پرسش را پاسخ داده ام یا خیر. مطلب ساده ای است. پیش از آنکه دست به قلم ببرم، پرسش را تجزیه و تحلیل و بخش های گوناگون را شماره گذاری میکنم. بعد از به پایان رساندن کار نوشتن پاسخ، میروم سراغ قسمت پرسش ( Prompt ) که بخشهای مختلف آن مشخص (هایلایت highlighted) و شماره گذاری شده و در متن پاسخ، دور قسمتی که در آن یکی از بخش های رایتینگ پاسخ داده شده است دایره میکشم. اگر ببینم موردی از قلم افتاده یا قسمت پاسخ آن خیلی کوتاه است، به این فکر میکنم که چگونه میتوانم آن قسمت را بهبود بخشم و حتی ممکن است پاسخ را بازنویسی کنم. این راهبرد به من امکان میدهد که مطمئن شوم هر آنچه در پرسش وجود دارد در قسمت پاسخ من جواب داده میشود. به نظرم این کار واقعا به من امکان میدهد برای آزمون واقعی بهتر آماده شوم.

کنترل محتوا با کمک دیگران ( زبان آموز 2 )

در کلاس هایی که میروم گاهی از فعالیت مباحثه بهره میگیریم تا بررسی کنیم پاسخ هایی که به تکلیف های نوشتاری داده ایم تا چه حد واضح و قابل فهم هستند. بنابراین برای نمونه، تمام زبان آموزان در کلاس به یکی از تمرین های تکلیف 2 نوشتاری (Writing Task 2) پاسخ کتبی میدهند و سپس نوشته خود را به زبان آموز دیگری میدهند تا آن را بخواند. ما در گروه های دو نفری پاسخ های یکدیگر را میخوانیم و سپس با استفاده از پرسش واژه ها (WH-questions) درباره آنها صحبت میکنیم. میکوشیم بررسی کنیم چند پرسش واژه در نوشته ما پاسخ داده میشود. البته هر موضوعی شما را ملزم به پاسخگویی به تمام پرسش واژه ها نمی کند اما پرسش “چرا” همواره مهم است. برای همین است که گاهی صرفا درصدد بر می آییم ببینیم چند پرسش “چرا” درباره نوشته هم گروهیمان میتوانیم بسازیم و ببینیم آیا آن پرسشها در پاسخهای او جواب داده میشوند یا خیر.

به نظر من این شیوه واقعا مفید است و به کمک آن میتوانم تشخیص دهم آیا باید مطلبی را در نوشته ام شفاف کنم، تغییر دهم یا احیانا چیزی از قلم افتاده است یا خیر. اخیرا با دو نفر از دوستانم یک گروه درس خواندن کوچک تشکیل داده و حالا وقتی نوشته های تمرینی یکدیگر را میخوانیم از همین راهبرد استفاده میکنیم و مشاهده میکنم این روش حتی وقتی سر کلاس نیستیم نیز مؤثر است.

کنترل املای کلمات ( زبان آموز 3 )

املای کلمات خیلی مرا به دردسر می اندازد و هربار که یک واژه انگلیسی جدید یاد میگیرم با کلی زحمت املای درست آن را به خاطر میسپارم. ولی گاهی در هنگام نگارش، حواسم چنان به ایده ها و روی کاغذ آوردن همه آنها معطوف میشود که به املای واژه ها چنان که باید توجه نمیکنم. همیشه در پایان کار چند دقیقه ای برای غلط گیری پاسخم در نظر میگیرم، ولی قبلا در اغلب موارد نمیتوانستم اشتباهات املایی را پیدا کنم. اما اخیرا راهبرد تمرینی یا عملی جدیدی برای غلط گیری پیدا کرده ام که خیلی به من کمک میکند. من یک بار متن نوشته ام را برای کنترل محتوا و ایده ها میخوانم و یک بار دیگر برای کنترل املای کلمات و دیگر اشتباهات احتمالی. تفاوت در این است که بار دوم از آخر شروع میکنم! به نظر عجیب است ولی برای من که روش کار آمدی است… البته واژه ها را از آخر به اول نمیخوانم، بلکه هر جمله را از واژه آخر آن میخوانم. سپس واژه یا عبارت پیش از آن را اضافه میکنم و این کار را به همین ترتیب ادامه میدهم تا خواندن کل جمله به پایان برسد.

بنابراین، فرایند خوانش جمله ای که چند سطر بالاتر در همین متن ذکر شده چیزی شبیه به این از آب در می آید: “میکنم… شروع میکنم… آخر شروع میکنم… از آخر شروع میکنم… بار دوم از آخر شروع میکنم… این است که بار دوم از آخر شروع میکنم… تفاوت در این است که بار دوم از آخر شروع میکنم.”

من یاد گرفتم که مغز ما میخواهد ایده ها را به صورت گروهی پردازش کند بنابراین وقتی از آغاز جمله بخوانم، مغز من اغلب به طرف ایده بعدی پیش می جهد و من ممکن است متوجه اشتباهات ریز نشوم. اما اگر از آخر بخوانم، مجبور میشوم بیشتر مکث کنم و بتوانم متوجه اشتباهات املایی و گرامری احتمالی شوم. البته این فرایندی کند است و خودم میدانم نمیتوانم آن را در هنگام آزمون واقعی به کار بندم چرا که وقتی برای این کار نخواهم داشت. ولی وقتی دارم تمرین میکنم خیلی موثر است و از همین حالا هم میتوانم ببینم که به کمک این روش املای کلماتم چقدر بهتر شده است.

قسمت هفتم آموزش رایگان رایتینگ با ارایه راهبردهایی از زبان داوطلبان آزمون آیلتس تلاش کرد در ادامه قسمت های گذشته آموزش رایگان در اسکیل رایتینگ بتواند آموزش را برای زبان آموزان و مدرسین آیلتس ملموس تر کند.

مدرس دوره : دکتر امیر اشراق

امیدواریم قسمت هفتم آموزش رایگان رایتینگ برای کاربران آیلتسی مفید واقع شده باشد. منتظر بخش های بعدی آموزش رایتینگ باشید.