رایتینگ مهارتی است که تسلط بر آن از هر مهارت دیگری بیشتر زمان می برد. آنچه می توانیم بفهمیم خیلی بیشتر از آن چیزی است که می توانیم تولید کنیم. وقتی پای استفاده از زبان به میان می آید، ما fluency و اعتماد به نفس (confidence) را در Speaking خیلی سریع تر از Writing فرا می گیریم.
به این دلیل خیلی ساده که ما به آن اندازه که حرف می زنیم، به سبک جدی فرمال (Serious Formal Way) نمی نویسیم. رایتینگ IELTS ما را وادار می کند که آنچه را فکر می کنیم و احساس می کنیم شرح (Explain) دهیم. برای همین خیلی شخصی (Personal) بوده و حتی بعضی آن را فرایندی دردناک (Painful Process) توصیف می کنند. خیلی از اشخاص معتقدند که اصلا رایتینگ خوبی ندارند و برای همین هم به دنبال راهبردهای مقابله (Coping Strategies) می گردند – یعنی روشهای مقابله کردن (Tackling) با آنچه به نظرشان یک کار مشکل می آید نه یک کار لذتبخش (Enjoyable Task).
شاید این نکته بتواند دلیل این امر را توضیح دهد که چرا بیشتر کاندیداها سفت و سخت به ایده های غلط موجود درباره آزمون رایتینگ IELTS چسبیده اند. وقتی دروس دوره را می خوانید، سعی کنید ذهنتان را باز نگه دارید و یادتان باشد که با تمرین عملی درست، هرکسی می تواند در هر مهارتی به سطوح بالا دست پیدا کند.
ایده های کلیدی:
یکی از شاگردانم قبل از آمدن نزد من در نمره 6.5 رایتینگ گیر کرده بود، اخیرا پیامی فرستاد با این مضمون: “سلام استاد من غیر ممکن را انجام دادم. نتیجه ام این طور شده : لیسنینگ 7، ریدینگ 9، رایتینگ 7.5، اسپیکینگ 8، و اورال (Overall) هم 8 ! ممنون از کمکتان، تمام این نمره های خوب را مدیون شما هستم!”
شاید برایتان سخت باشد از ایده ها و باورهای قدیمی تان درباره رایتینگ IELTS دست بکشید اما اگر با ذهنی باز مطالب این دوره را بخوانید بالاخره به هدفتان میرسید.